Dane zebrane z raportów

Każdy z nauczycieli otrzymał pod koniec pilotażu do wypełnienia raport realizatora programu. Na tej podstawie trenerzy opracowywali raport trenera. Poniżej przedstawiono zbiorczo dane zebrane z raportów przekazanych przez trenerów.

Dane ogólne

Podsumowanie danych zebranych z raportów trenerów

▪ W pilotażu programu wychowawczo-profilaktycznego „Strażnicy Uśmiechu”  wzięło udział 14 szkół podstawowych z całej Polski.

▪ W szkoleniu wzięło udział 190 nauczycieli, z czego 122 zrealizowało całość programu.

▪ 2762 uczniów brało udział w zajęciach w roku szkolnym 2006/2007.

▪ Wśród przeszkolonych najwięcej było nauczycieli mianowanych a najmniej nauczycieli stażystów.

▪ Wśród przeszkolonych najwięcej było nauczycieli nauczania zintegrowanego.

▪ Najwięcej było nauczycieli ze stażem pracy między 7 a 20 lat.

▪ Prawie wszyscy nauczyciele przystępując do realizacji programu czuli się do niego przekonani

▪ Prawie wszyscy nauczyciele uważają, że warto było realizować program, ponieważ mieli szanse lepiej i głębiej poznać uczniów.

▪ W wyniku realizacji programu nauczyciele najwięcej dowiedzieli się o lękach i ograniczeniach u dzieci.

▪ Większość nauczycieli po przeprowadzeniu programu zauważyła w sobie korzystne zmiany, najwięcej z nich stało się bardziej otwartymi, wyrozumiałymi i spokojniejszymi w pracy z dziećmi.

▪ W przyszłości większość nauczycieli chce realizować program.

▪ Dla większości nauczycieli realizacja programu zaowocowała nowymi pomysłami, najczęściej wymienianym było wykorzystanie poznanych zabaw, ćwiczeń i technik na innych zajęciach lekcyjnych.

Co – zdaniem nauczycieli – realizacja programu dała uczniom?

▪ Program był przyjmowany przez dzieci pozytywnie, były chętne, aktywne i zaangażowane.

▪ Nauczyciele w wyniku realizacji programu zauważyli pozytywne zmiany u większości uczniów.

▪ Według nauczycieli dzięki realizacji programu dzieci nauczyły się przede wszystkim wypowiadania się na forum grupy, słuchania siebie nawzajem i swobody w wypowiadaniu swoich uczuć i potrzeb.

▪ Dzięki realizacji programu zaszły zmiany w klasie, przede wszystkim poprawił się kontakt z wychowawcą, poprawiła się także atmosfera w klasie.

Uwagi i sugestie nauczycieli dotyczące realizacji programu

▪ Podczas realizacji programu większość nauczycieli korzystało ze wsparcia innych realizatorów

▪ Wsparcie polegało głównie na wymianie doświadczeń pomiędzy realizatorami.

▪ Zauważono korzystne zmiany wśród grona nauczycieli, przede wszystkim lepsze zrozumienie siebie nawzajem oraz większa otwartość, życzliwość i współpraca.

▪ Większość rodziców zauważyło zmiany w swoich dzieciach, najczęściej sygnalizowali, że dzieci stały się bardziej otwarte i chętniej z nimi rozmawiają.

▪ Wszyscy nauczyciele prowadzili zajęcia w kręgu, wielu z nich narzekało na za dużą liczbę dzieci w jednej grupie

▪ Największą trudność sprawiła nauczycielom zbyt krótka lekcja, utrzymanie dyscypliny oraz zbyt duża liczebność grup

▪ Nauczyciele stwierdzili, że jest to użyteczny program wychowawczy oraz jest to ciekawa i atrakcyjna propozycja zarówno dla uczniów jak i nauczycieli.

Wnioski

Program wychowawczo – profilaktyczny „Strażnicy Uśmiechu” autorstwa Nady Ignjatović – Savić został pilotażowo zrealizowany w kilkunastu szkołach podstawowych w Polsce. Z przeprowadzonych rozmów, ankiet i spotkań superwizyjnych wynika, że w większości program został przyjęty pozytywnie. Nauczyciele po przejściu 32-godzinnego szkolenia przygotowującego ich do realizacji programu mieli różne wątpliwości. Okazało się, że wiele z nich było uzasadnionych. Po przystąpieniu do realizacji programu z dziećmi nauczyciele wskazywali często problemy organizacyjne, zbyt dużą liczebność dzieci oraz zbyt mało czasu na prowadzenie zajęć. Jednak większość z nich poradziła sobie z pojawiającymi się trudnościami i realizowała program.

Nauczyciele zauważyli korzystne zmiany, które zaszły w nich samych i w uczniach po zrealizowaniu programu. Nauczycieli zaczęli dostrzegać, doceniać i słuchać siebie nawzajem. Podczas realizacji programu wielokrotnie dzielili się między sobą doświadczeniami zdobytymi podczas zajęć. Nauczyciele i rodzice u większości dzieci również dostrzegli zmiany w zachowaniu. Największym sukcesem było otwarcie się dzieci nieśmiałych i zamkniętych w sobie. Poza tym uczniowie wynieśli dużo umiejętności przydatnych w codziennym życiu, zarówno w szkole jak i w domu. Nauczyli się słuchać siebie nawzajem, stali się bardziej tolerancyjni i otwarci w komunikacji, są bardziej swobodni w wyrażaniu swoich uczuć i potrzeb. Dzięki realizacji programu w większości szkół bardzo poprawiła się atmosfera w klasie oraz kontakt z wychowawcą. Podczas zajęć każde z dzieci miało możliwość wypowiedzieć się i zostać wysłuchanym, duża ilość ćwiczeń ruchowych, zabaw, rysowanie podnosiło atrakcyjność warsztatów. Duża ilość uczniów dopytywała swoich nauczycieli o to, kiedy się odbędą następne zajęcia.

Pilotaż programu „Strażnicy Uśmiechu” zakończył się w czerwcu 2007 r. Większość nauczycieli, uczniów i rodziców wyrażało pozytywne opinie na temat programu, jednogłośnie twierdzili, że uczestnictwo w nim miało dla nich duże znaczenie.

Opracowała

Małgorzata Ignaczewska

Pracowania Psychoedukacji

Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno Pedagogicznej

Warszawa, wrzesień 2007 r.